ปริจเฉทที่ ๑ ชื่อจิตตสังคหวิภาค
หน้าที่
: 1 2
3 4 5 6 7
8 9 10 11 12
13 14 15 16 17
18 19 20 21 22
23 24 25
26 27 28 29 30 31 32
33 34 35 36 37 38 39
40 41 42 43 44 45 46
47 48 49 50
51 52 53 54 55 56 57
58 59 60 61 62 63 64
65 66 67 68 69 70 71
72 73 74 75
76 77 78 79 80 81
82 83 84 85 86 87 88 89
90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100
101 102 103 104 105 106 107 108
109 110 111 112 113 114 115 ค้นหาหัวข้อธรรม
๓. ตติยฌาน มีองค์ฌานเพียง
๓ คือ ปิติ สุข เอกัคคตา
โดยละวิจารซึ่งเป็นองค์ฌานองค์ที่
๒ ได้อีกองค์หนึ่ง
ที่ละวิจารได้อีก เพราะ
ทุติยฌานลาภีบุคคล
จะต้องมีวสีในทุติยฌานนั้นแล้ว
จึงจะเริ่มทำ ตติยฌานได้
เมื่อจะขึ้นตติยฌาน
ก็เห็นโทษของวิจารว่ามีสภาพที่หยาบกว่า
ปิติ สุข
เอกัคคตาจึงละวิจารอันเป็นองค์ฌานที่มีสภาพหยาบนั้นเสีย
ให้สมกับตติยฌานอันเป็นฌานที่ประณีตกว่าทุติยฌาน
จึงเริ่มต้นด้วยการเพ่งปฏิภาค
นิมิตจนกว่าตติยฌานจิตจะเกิด
ที่ตติยฌานละวิจารได้
นอกจากที่กล่าวข้างต้นแล้ว
น่าจะเป็นดังนี้ด้วย คือ
ปฐมฌานได้เผาได้ข่มความลังเลใจ
คือวิจิกิจฉามาแล้ว
และทุติยฌานก็ได้เผา
ได้ข่มซ้ำอีกต่อหนึ่งด้วย
ในการทำตติยฌานจึงไม่ต้องอาศัยวิจารมาเผาวิจิกิจฉานิวรณ์อีก
จัดทำโดย มูลนิธิอภิธรรมมูลนิธิ
