ปริจเฉทที่ ๒ เจตสิกสังคหวิภาค
หน้าที่
: 1 2 3
4 5 6 7 8
9 10 11 12 13
14 15 16 17 18
19 20 21 22 23
24 25
26 27 28 29 30 31 32
33 34 35 36 37 38 39
40 41 42 43 44 45 46
47 48 49 50
51 52 53 54 55 56 57
58 59 60 61 62 63 64
65 66 67 68 69 70 71
ค้นหาหัวข้อธรรม
โสภณสาธารณเจตสิก ๑๙ ดวง
มีดังนี้
สัทธาเจตสิก
๑. สัทธาเจตสิก คือ
ความเชื่อถือเหตุผลตามความเป็นจริง
ความเลื่อมใสในกุสลธรรม
ความเชื่อในฝ่ายดี เช่น
เชื่อคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า
มีลักขณาทิจตุกะ ดังนี้
สทฺทหนลกฺขณา
มีความเชื่อถือในอารมณ์ที่ดี
เป็นลักษณะ
ปสาทนรสา มีการเลื่อมใส เป็นกิจ
อกาฬุสฺสิยปจฺจุปฏฺฐานา
มีความไม่ขุ่นมัว เป็นผล
สทฺเทยฺยวตฺถุปทฏฺฐานา
มีปูชนียวัตถุ เป็นเหตุใกล้
สัทธาแม้อย่างน้อยเพียงเชื่อว่าสัตว์นั้นมีกรรมเป็นของตน
คือ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
เพียงเท่านี้ก็เป็นคุณยิ่ง
มิฉะนั้นก็จะไม่ประหยัดต่อบาปกรรม
จะกระทำอะไรก็ไม่คิดว่าเป็นทุจริตเสียหาย
เพราะสำคัญผิดว่าจะไม่ต้องได้รับผลนั้น
ถ้ามีสัทธา
เชื่อกรรมเชื่อผลของกรรมแล้ว
ก็จะตั้งตนไว้ในทางที่ชอบ
ประกอบการงานที่ปราศจากโทษ
สัทธา
จึงเป็นธรรมเบื้องต้นที่จะทำให้ประกอบคุณงามความดี
เป็นบุญเป็นกุสล
จนหาประมาณมิได้
สัทธา พีชํฯ
สัทธาเปรียบเหมือนพืช (อันจะงอกงามโตใหญ่ให้ดอกผลในภายหน้า)
เหตุอันเป็นที่ตั้งแห่งความเลื่อมใสสัทธา
(๑) รูปปมาณ เลื่อมใสสัทธา
เพราะเห็นรูปสมบัติสวยงาม
(๒) ลูขปฺปมาณ
เลื่อมใสสัทธาเพราะเห็นความประพฤติเรียบร้อยเคร่งในธรรมวินัย
(๓) โฆสปฺปมาณ เลื่อมใสสัทธา
เพราะได้ฟังชื่อเสียงลือว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้
(๔) ธมฺมปฺปมาณ เลื่อมใสสัทธา
เพราะได้สดับธรรมของผู้ที่ฉลาดในการแสดง
จัดทำโดย มูลนิธิอภิธรรมมูลนิธิ
