* กัป และความเป็นไปแห่งกัป *

           

กัป      หมายถึง         เวลาแห่งการกำหนดนับอายุของสัตว์ 

อายุความเป็นไปของโลกหรือจักรวาล

            ความหมาย  มี    อย่าง  คือ

                  อายุกัป                หมายถึง         เกณฑ์กำหนดอายุของสัตว์ไว้ว่า มีเท่านั้นเท่านี้ปี 

เช่น  สมัยจักรวาลเริ่มตั้งแต่สมัยนั้นมนุษย์มีอายุยืนถึงอสงไขยปี 

ก็นับว่า อสงไขยปีเป็นอายุกัป  ครั้นต่อมา.. มนุษย์มีกิเลสมากขึ้นๆ  
อายุก็น้อยลงไปๆ  คือ ในรอบ ๑๐๐ ปี จะน้อยลง ๑ ปี เป็นอายุไขย

เรียกว่า ๑๐ ปี เป็นอายุกัป  อายุของมนุษย์มีอย่างมากอสงไขยปี 

อย่างน้อยเหลือ ๑๐ ปีเป็นอายุกัป

            อันตรกัป             สมัยสร้างโลก อายุของมนุษย์มีอสงไขยปี  แล้วลดลงมาจนถึง ๑๐ ปี

เมื่อลดลงเหลือ ๑๐ ปีแล้ว     ก็ค่อยๆสูงขึ้นไปอีกจนถึงอสงไขยปี

อย่างเก่า    ระยะเวลาจากอสงไขยปี ถึง ๑๐ ปี    และจาก ๑๐ ปี ถึง

อสงไขยปี  เราเรียกว่า   ๑   อันตรกัป

อสงไขยกัป         ๑  อสงไขยกัป  ๖๔  อันตรกัป 

และอสงไขยกัป ย่อมเกิดขึ้นตามลำดับ  คือ

                        )   สังวัฏฏอสงไขยกัป        คือ     กัปที่จักรวาลทั้งแสนโกฏิจักวาลกำลังพินาศ

                        สังวัฏฏฐายีอสงไขยกัป   คือ   กัปที่จักรวาลได้พินาศหมดแล้ว

                                                                                    มีแต่ความพินาศตั้งอยู่

                        )   วิวัฏฏอสงไขยกัป          คือ     กัปที่จักรวาลกำลังเจริญขึ้น  เริ่มต้นใหม่

                        )   วิวัฏฏฐายีอสงไขยกัป   คือ     กัปที่จักรวาลได้ตั้งขึ้นใหม่เรียบร้อยแล้ว

                                                                                    ทั้งแสนโกฏิจักรวาลมีพื้นดิน ภูเขา ต้นไม้ แม่น้ำ

                                                                                    ลำคลอง ดวงดาว และ คนและสัตว์ปรากฏพร้อม

มหากัป                ๑  มหากัป  ๔  อสงไขยกัป  

      คือ อสงไขยทั้ง ๔ใน ข้อ ๓ นั่นเองรวมเข้าเป็น   ๑  มหากัป

 

                                   

 

ธรรมที่เป็นเหตุให้จักรวาลพินาศ  มี  ๓ เหตุ  คือ

.   โลภะเหตุ              ซึ่งจะทำให้โลกพินาศด้วยไฟ        ทำลายโลก    ๕๖    ครั้ง

.   โทสะเหตุ             ซึ่งจะทำให้โลกพินาศด้วยน้ำ        ทำลายโลก       ๗    ครั้ง

.   โมหะเหตุ             ซึ่งจะทำให้โลกพินาศด้วยลม        ทำลายโลก       ๑     ครั้ง