|
อาลัยหลวงพ่อแสวง
| ||
| อเนกคุณท่านเลิศล้ำ | ไตรดาล | |
| เฉกนภาแผ่ไพศาล | ปกหล้า | |
| สอนอภิธรรม ชีวา | อุทิศ | |
| ศิษย์ระลึกจิตกล้า | ไม่ร้างลืมคุณ | |
| พระคุณท่านนั้นล้ำเลิศ | แสนประเสริฐไม่มีสอง | |
| ผ่านกลอนที่ร้อยกรอง | ด้วยศรัทธาและอาลัย | |
| จิตใจท่านงามงด | มีปรากฏทุกทิศไหน | |
| โอบเอื้อมีน้ำใจ | เพื่อศิษย์ได้ไม่โง่งม | |
| อันผลกุศลใด | แม้ยิ่งใหญ่มิอาจสู้ | |
| ศิษย์มั่นกตัญญู | มิลืมอยู่รู้ตอบแทน | |
| สถิตสรวงสวรรค์ใด | ขอส่งใจแม้ไกลแสน | |
| บูชาข้ามภพแดน | จะตอบแทนมิรู้คลาย | |
| อันกุศลที่ศิษย์สร้าง | มิเว้นว่างมิขาดหาย | |
| รวมเป็นมะลิราย | ล้อมหอมอยู่มิรู้โรย | |
| ผ่านกลอนเพื่อเคารพ | และน้อมนบให้สุขศานต์ | |
|
เทิดทูนคุณอาจารย์ |
สถิตสวรรค์นิรันดร | |
บุษกร เมธางกูร
๙ เมษายน ๒๕๔๔.