ปริจเฉทที่ ๔ วิถีสังคหวิภาค
หน้าที่
: 1 2
3 4 5 6 7
8 9 10 11 12
13 14 15 16 17
18 19 20 21 22
23 24 25
26 27 28 29 30 31 32
33 34 35 36 37 38 39
40 41 42 43 44 45 46
47 48 49 50
51 52 53 54 55 56 57
58 59 60 61 62 63 64
65 66 67 68 69 70 71
72 73 74 75
76 77 78 79 80 81
82 83 84 85 86 87 88 89
90 91 92 93 94 95 96 ค้นหาหัวข้อธรรม
ความแตกต่างกันระหว่างวิสยัปปวัตติ
๖
๑.
อติมหันตารมณ์
คือ
อารมณ์ที่มีขณะจิตเกิดได้มากที่สุด
ยกตัวอย่าง ทางตาเห็นรูป
ก.
เกี่ยวกับวัตถุ
จักขุวัตถุที่มีหน้าที่รับรูปารมณ์นั้น
จะต้องเป็นจักขุปสาท ที่ดี
ไม่พิการแม้แต่เล็กน้อยเลย
มีความใส คือ
มีความสามารถรับรูปารมณ์ได้เป็น
อย่างดี
ข.
เกี่ยวกับอารมณ์
รูปารมณ์นั้นต้องชัดและเด่น
ตั้งอยู่ไม่ไกลเกินไปหรือผ่าน
ไปไม่เร็วนัก
รูปารมณ์นั้นต้องอยู่ในที่ที่แสงสว่างพอที่จักขุปสาทจะรับได้ชัดเจน เมื่อจักขุวัตถุได้รับรูปารมณ์ชัดเจนแจ่มแจ้งเช่นนั้น
จึงทำให้ขณะจิตเกิดได้มาก
ที่สุด
แม้ทางหูได้ยินเสียง
ทางจมูกได้กลิ่น ทางลิ้นได้รส
ทางกายได้รับการสัมผัส ถูกต้อง
ก็มีนัยทำนองเดียวกันนี้
อารมณ์ที่มีขณะจิตเกิดได้มากที่สุดที่ชื่อว่า
อติมหันตารมณ์นี้ มีจิตตุปปาทะ (คือจิตที่เกิดขึ้นในวิถี)
ถึง
๑๔ ขณะ ทั้งนี้ไม่นับภวังคจิต ๓
ขณะ ซึ่งไม่ใช่จิตใน วิถีด้วย
และมีวิถีจิตถึง ๗
๒.
มหันตารมณ์
คือ
อารมณ์ที่มีขณะจิตเกิดได้มากพอประมาณ
ไม่เด่นชัด
หรือแจ่มแจ้งเท่าอติมหันตารมณ์
ทั้งนี้เพราะวัตถุหรืออารมณ์อย่างใดอย่างหนึ่ง
บกพร่องไปบ้างเล็กน้อย
อารมณ์ที่มีขณะจิตเกิดได้มากพอประมาณที่ชื่อว่า
มหันตารมณ์นี้ มีจิตตุป
ปาทะเพียง ๑๒ ขณะ
ทั้งนี้ไม่นับภวังคจิตรวมด้วยเช่นเดียวกัน
และมีวิถีจิตเพียง ๖
๓.
ปริตตารมณ์
คือ
อารมณ์ที่มีขณะจิตเกิดได้น้อย
เพราะวัตถุหรืออารมณ์
อย่างใดอย่างหนึ่งบกพร่องไปมาก
จึงไม่ชัดแจ้งพอที่จะตัดสินลงไปได้ว่าอารมณ์นั้นดี
หรือชั่วประการใด
อารมณ์ที่มีขณะจิตเกิดได้น้อย
ที่ชื่อว่า ปริตตารมณ์นี้
มีจิตตุปปาทะ เพียง ๗
ขณะเท่านั้นเอง
และมีวิถีจิตเพียง ๕
๔.
อติปริตตารมณ์
คือ
อารมณ์ที่มีขณะจิตเกิดได้น้อยที่สุด
เพราะวัตถุหรือ
อารมณ์นั้นบกพร่องมากเหลือเกิน
จึงทำให้จิตเพียงแต่แว่ว ๆ ไหว ๆ
เท่านั้น ไม่ทัน จะได้เห็น
ไม่ทันจะได้ยิน
อารมณ์นั้นก็ดับไปเสียแล้ว
เลยยังไม่ทันรู้ว่าอะไรเป็น
อะไร
อารมณ์ที่มีขณะจิตเกิดได้น้อยที่สุด
ที่ชื่อว่า อติปริตตารมณ์นี้
จิตตุปปาทะ ไม่มีเลย
และวิถีจิตก็ไม่มีด้วย
ทั้ง
๔ นี้
เป็นวิสยัปปวัตติทางปัญจทวาร
ต่อไปนี้จะแสดง วิสยัปปวัตติ
ทางมโนทวาร อีก ๒ คือ
๕.
วิภูตารมณ์
คือ
อารมณ์ที่ปรากฏทางใจชัดเจนแจ่มแจ้งมาก
ทำให้มีจิต ตุปปาทะถึง ๑๐ ขณะ
และมีวิถีจิต ๓
๖.
อวิภูตารมณ์
คือ
อารมณ์ที่ปรากฏทางใจชัดเหมือนกัน
แต่ว่าชัดน้อยกว่า
หรือไม่แจ่มแจ้งเท่าวิภูตารมณ์
จึงมีจิตตุปปาทะเพียง ๘ ขณะ
และมีวิถีจิตเพียง ๒
จัดทำโดย มูลนิธิอภิธรรมมูลนิธิ