ปริจเฉทที่ ๔ วิถีสังคหวิภาค
หน้าที่
: 1 2
3 4 5 6 7
8 9 10 11 12
13 14 15 16 17
18 19 20 21 22
23 24 25
26 27 28 29 30 31 32
33 34 35 36 37 38 39
40 41 42 43 44 45 46
47 48 49 50
51 52 53 54 55 56 57
58 59 60 61 62 63 64
65 66 67 68 69 70 71
72 73 74 75
76 77 78 79 80 81
82 83 84 85 86 87 88 89
90 91 92 93 94 95 96 ค้นหาหัวข้อธรรม
๒.
พิจารณาโดยมัชฌัตตบุคคล
คือ บุคคลชั้นกลาง ๆ
อย่างธรรมดาสามัญ ทั่ว ๆ
ไปเป็นเครื่องตัดสิน
เพราะว่าโดยปกติบุคคธรรมดาสามัญโดยทั่ว
ๆ ไป ย่อม
เห็นวัตถุสิ่งใดเป็นไปทำนองเดียวกัน
สิ่งใดดี ก็ว่าดี
และชอบใจติดใจเหมือน ๆ กัน
สิ่งใดไม่ดีก็ว่าไม่ดี
ไม่ชอบใจคล้าย ๆ กัน
แต่บุคคลชั้นต่ำ
หรือสัตว์เดรัจฉาน
แม้ว่าจะเห็นวัตถุสิ่งใดที่ไม่ดี
เช่น อาหาร ที่มีกลิ่นจวนจะบูด
หรือถึงกับบูดแล้ว
ก็ยังเห็นว่าเป็นของที่ดีมาก
ติดใจ ชอบใจ เต็มใจกิน
ส่วนบุคคลชั้นสูง
เมื่อได้เห็นวัตถุสิ่งใดที่ใคร
ๆ เขาก็ว่าดีแล้ว ก็มักจะถือว่า
ไม่ใช่ของดิบของดีอะไร
เพราะตนเคยประสบกับวัตถุสิ่งของที่ดียิ่งกว่านั้นมามาก
กว่ามากนัก
ดังนั้น
จึงต้องอาศัย มัชฌัตตบุคคล
เป็นเครื่องพิจารณาตัดสิน
จัดทำโดย มูลนิธิอภิธรรมมูลนิธิ
