ปริจเฉทที่ ๕ วิถีมุตตสังคหวิภาค
หน้าที่
: 1 2
3 4 5 6 7
8 9 10 11 12
13 14 15 16 17
18 19 20 21 22
23 24 25
26 27 28 29 30 31 32
33 34 35 36 37 38 39
40 41 42 43 44 45 46
47 48 49 50
51 52 53 54 55 56 57
58 59 60 61 62 63 64
65 66 67 68 69 70 71
72 73 74 75
76 77 78 79 80 81
82 83 84 85 86 87 88 ค้นหาหัวข้อธรรม
๓.
อุภยักขยมรณะ
ตายเพราะสิ้นทั้งอายุ
และสิ้นทั้งกรรม หมายถึงว่า
ไม่ได้ตายแต่เด็กแต่เล็ก
ต่อเมื่อถึงอายุขัยจึงตาย
ประจวบกับหมดกรรมด้วยพอดี
ไม่ต้องทรมานรับกรรม ใช้
กรรมจนแก่หง่อมดังกล่าวแล้วในข้อต้น
ดังนี้แหละ ที่เรียกว่า
อุภยักขยมรณะ
อีกนัยหนึ่ง
ท่านกล่าวว่า การปรินิพพานของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
และการปรินิพพานของ
พระปัจเจกพุทธเจ้า
๒ พระองค์เท่านี้แหละ
จึงจะเรียกได้ ว่าเป็น อุภยักขยมรณะ
เพราะท่านต้องอยู่จนถึงอายุขัย (ที่มีเงื่อนไข)
แม้ใครจะ
ประทุษร้ายอย่างใด
ก็ไม่ทำให้ตายได้
และท่านเป็นผู้ที่หมดกรรมแล้วโดยสิ้นเชิง
จัดทำโดย มูลนิธิอภิธรรมมูลนิธิ