ปริจเฉทที่ ๘ ปัจจยสังคหวิภาค
หน้าที่
: 1 2
3 4 5 6 7
8 9 10 11 12
13 14 15 16 17
18 19 20 21 22
23 24 25
26 27 28 29 30 31 32
33 34 35 36 37 38 39
40 41 42 43 44 45 46
47 48 49 50
51 52 53 54 55 56 57
58 59 60 61 62 63 64
65 66 67 68 69 70 71
72 73 74 75
76 77 78 79 80 81
82 83 84 85 86 87 88 89
90 91 92 93 94 95 96 ค้นหาหัวข้อธรรม
ปฏิจจสมุปปาทธรรม
นัยที่ ๗ เทวมูลานิ
มูล
คือ ที่ตั้งหรือต้นเหตุแห่งวัฏฏ
ซึ่งทำให้หมุนเวียนอยู่ในวัฏฏทุกข์
อัน ได้แก่ ภพทั้ง ๓ (กามภพ
รูปภพ และอรูปภพ)
นั้นไม่มีที่สิ้นสุด
มูลนี้มี ๒ ได้แก่ อวิชชา
และตัณหา
อวิชชา
คือ ความไม่รู้ เป็น อดีตมูล
เป็นที่ตั้งหรือเป็นเค้ามูลให้เกิดสังขาร
วิญญาณ นามรูป สฬายตนะ ผัสสะ
จึงถึงเวทนา
ตัณหา
คือ ความทะยานอยาก เป็น ปัจจุบันมูล
เป็นที่ตั้ง หรือเป็นเค้ามูล
ให้เกิด อุปาทาน กัมมภพ ชาติ
จนถึง ชรามรณะ
จัดทำโดย มูลนิธิอภิธรรมมูลนิธิ